ما که دلمون پاکه

بعضی را دیدین که بی حجابند و وقتی بهشون می گی چرا گناه می کنید؟ میگن ما دلمون پاکه؛ ولی من یه سوال از این عزیزان دارم من از کجا بفهمم دلتون پاکه؟ من که علم غیب ندارم و مجبورم به ظاهرتون نگاه کنم و قضاوت کنم. مگه این نیست که هر چیز غیر قابل دیدی را بخواهی تشخیص بدهی باید از روی نشانه ها و آثارش فهمید؟
پس این که میگن من دلم پاکه ولی حجاب نداره در واقع یکی از آثار پاکی دل را به همراه خودش نیاورده و من از کجا بفهمم دلش پاک است؟

اصلا بزارید سوالم را این جور بگم، او که در مقابل خدای خودش این گونه است و خداوند را بدین شکل اطاعت می کند و آیه حجاب را به این شکل نشنیده می گیرد آیا نسبت به ما می تواند دل پاکی داشته باشد؟ من نمی گم کسی که حجاب دارد حتما دلش پاک است؛ ولی برای من انسان که چاره ای جز قضاوت بر طبق ظاهر افراد را ندارم حجاب او یک علامت است که او (فرد با حجاب) این علامت رو با خود به همراه دارد که آن گوش دادن به یکی از حرف های صاحب نعمتش می باشد که پروردگار است.

و این ها جدای از این است که اگر بخواهیم در همه کارهای روزمره مان، در همه اشتباهاتمان، بگوئیم ما دلمان پاک است، چه هرج و مرجی پیش میاد. می تونیم بریم مردم آزاری کنیم و یا شخصی را کتک بزنیم؛ و اگر کسی هم چیزی گفت: بگوییم ما دلمون پاک بود. دروغ بگیم، و بگیم ما دلمون پاک بود؛ رشوه بگیریم، بگیم ما دلمان پاک بود؛ آیا روی این مبنا می توان هیچ قانونی بریزیم و آیا هیچ مجرمی را می توان محاکمه کنیم .

دوستان عزیز عمل انسان ناشی از عقیده ای است که در دل دارد و نمی شود کسی دلش پاک باشد و عملش نا پاک. و چه زیبا فرمود است امیرالمومنین علی علیه السلام:

الایمانُ معرفَه بالقَلبِ و اقرار باللِسانِ و عَمَل بالأرکانِ(1)

ایمان عبارت است از شناخت و معرفت قلبی، اقرار با زبان و عمل با اعضاء و جوارح

=======================

(1)نهج البلاغه حکمت 218

كد تصاوير تصادفي